Han-Peter Lehnhoff ook groots in andere rol
Deurne - Een pluim voor trainer Davidovic en zijn mannen, die met Frans van Rooij de geaccrediteerde spelmaker moesten missen, maar er niettemin in slaagden om KSC Lokeren, met twee doelpunten kort na rust, op 3-0 te brengen en alle verdere illusies te ontnemen.
Grote meneer in de rood-witte rangen was Hans-Peter Lehnhoff. Hij nam drie doelpunten voor zijn rekening en verbijsterde vriend en tegenstander nogmaals met zijn enorm loopvermogen.
De Duitser werd iets centraler uitgespeeld dan gewoonlijk om de rol van Frans van Rooij gedeeltelijk over te nemen. Het andere part werd Patrick Van Veirdeghem toegewezen die de rol links in het middenveld overnam. De ex-Lokeren-kapitein kon op zijn vroegere stek nog niet imponeren. De emotionele band met de tegenstrever zat daar misschien wel voor iets tussen. Niettemin serveerde hij na afloop champagne. Hij was overigens niet de enige bij rood-wit die een bleke prestatie weggaf. Bij zulk resultaat hoef je daar achteraf eigenlijk niet op terug te komen.
Collectief kwam R Antwerp FC immers beresterk voor de dag, met H.-P. Lehnhoff die op de gepaste momenten een tandje bijstak en weer overal opdook. Na goed een kwartier vertrok hij aan de middencirkel, vroeg en kreeg de bal terug van Nico Claesen, om dan nogmaals een één-tweebeweging uit te voeren en uiteindelijk te scoren. Aflossingspunt de tweede keer was Zoran Stojadinovic, een aanwinst toch wel. De trainer vond hem voor rust nog iets te statisch presteren, wat niet belette dat hij zich enkele keren had doen opmerken, o.m. met een schot al vallend op doel, na een mooie beweging tussen Rudi Smidts en Ralf Geilenkirchen.
Het was slechts uitstel. De Joegoslaaf had zijn lesje tijdens de rust goed geleerd en buitte meteen een totaal gemiste interventie van doelman D'Hondt uit om de stand op te drijven. Nog geen minuut later lanceerde Nico Claesen Hans-Peter Lehnhoff, die D'Hondt met een lob te grazen nam. Een overdreven stand op dat ogenblik. KSC Lokeren had de eerste helft eigenlijk niet veel ondergelegen bij de rood-witten. Het was weliswaar met een "Belgische" verdediging naar de Bosuil getrokken en bij zijn tegenaanvallen op een lastige thuisverdediging gebotst. Die ene keer dat Geens na een gehakte één twee met Mezaros op doel schoot, had de stand best gelijk hebben kunnen staan.
Ratko Svilar reageerde allert. De doelman kon de afgeweerde bal nog net voor de neus van Samson grijpen. In de tweede helft trachtte aanvoerder Stalmans zijn mannen nog op te zwepen, maar de morele opdoffer bleek te groot. Zoran Stojadinovic noopte D'Hondt eerst tot een redding bij een vrijschop. Hij kon vervolgens na een zwenkbeweging, H.-P. Lehnhoff enig mooi voor zijn derde doelpunt wegsturen. Naar het einde toe kopte de Joegoslaag nog eens nipt naast. De ingekomen Czernia besloot een persoonlijke actie in het zijnet. Het vijfde doelpunt kwam er uiteindelijk toch nog, toen Nico Broeckaert een slecht afgeweerde hoekschop binnenknalde (Henk Verleyen - GvA - 22/01/1990).
|
