Een blik, een boks, een knikje, een armbeweging. De choreografie van R.A.F.C. heeft een taal die een diepere relatie verraadt. Alle rood-witten bewegen gecoördineerd en synchroon over het veld. Door het quasi perfecte samenspel lijkt het of het team bij momenten één organisme vormt. Alsof er op het veld een wiskundig experiment wordt uitgevoerd, waarbij de onderlinge afstand tussen de spelers en linies ten allen tijde gerespecteerd moet worden. Iets naar voren, hupje naar rechts, nog een meter opzij. Het is de mysterieuze en succesvolle dans van de Bosuilen in deze voetbaljaargang.

De spelers van The Great Old vormen samen een team, andersom vormt het team de spelers. Zonder elkaar zijn ze overgeleverd aan de grote boze buitenwereld. Dat bleek zaterdagavond eens te meer op Daknam. In het gemoderniseerde stadion vonden 6.851 toeschouwers, waaronder een bomvol uitvak, hiervan eens te meer het bewijs. Met targetman William Owusu en flankspeler Joeri Dequevy in de starterself, moesten Reda Jaadi en Stallone Limbombe tevreden zijn met een plaats op de reservenbank.