Sinjoren verdienden niet leider te zijn
De bezoekers speelden veel te bang en voorzichtig om goed en doeltreffend te kunnen zijn. Tijdens de eerste periode toonden ze zich nochtans duidelijk de betere ploeg. Dat is uiteraard niet zo moeilijk tegen de erg wankele Luikse verdediging. Hubart kreeg meer werk dan hem lief was. Al na vijf minuten moest hij zich reppen om een loeier van Leo Vander Elst uit de bovenhoek te ranselen, na knappe voorbereiding van Cis Goris en Frank Mariman. De gastheren konden slechts sporadisch de rood-witte muur doorbreken. Na een afgeweerde vrijschop van Wintacq kreeg François een behoorlijke schietkans. Ratko Svilar stond op de juiste plaats. Na die vroege prikjes was het uit met de pret voor de toeschouwers. Zij werden pas in hun rust gestoord halfweg de speelhelft.
Matthieu Billen kon de naar rechts uitgeweken, maar bleekjes acterende Petur Petursson bereiken. De IJslander besloot de uitstekende schietkans zachtjes in handen van Hubart. De blunder van de match volgde even later en was het werk van Pat Ipermans. Hij miste zijn interceptie volledig. De Sart kon Jürgens met een voorzet centraal bereiken. Het kostte bezoekende keeper Ratko Svilar veel moeite om de kopstoot van Elmar uit het doevlak te weren.
Ook tijdens de tweede helft bleef scheidsrechter Fontaine een bron van ergernis. Bij een schaarse Antwerpse aanval bestrafte hij een duwfout van Szijarto op Patrick Ipermans met een vrijschop net buiten het strafschopgebied. De overtreding gebeurde nochtans duidelijk binnen de rechthoek. Leo Vander Elst knalde hard door de muur. Harry Cnops duwde de van Hubart terugspringende bal binnen. De Marijntjes werden meteen verplicht alles of niets te wagen. Binet verving Wégria en zorgde met de klap voor animo. Hij kopte in het zijnet. Vervolgens noopte hij Ratko Svilar tot de redding van de dag met een vrijschop naar de hoek. Dat was slechts uitstel. Henrotay bediende de mee opgerukte Wintacq. Na twee vruchteloze pogingen, was de derde keer ongestoord aanleggen ondanks Sinjoren voor en op de doellijn, wel raak.
Op een moment dat iedereen zich vervolgens verzoend had met het billijke gelijkspel, deed de Luikse doelman zijn aanhang nog even sidderen. Hij loste opnieuw een knaller van Leo Vander Elst die voor de voeten van Harry Cnops belandde. De Bosuilspits kon dit keer niks klaarmaken en besloot onbegrijpelijk metershoog over de doelmond. Een overwinningsdoelpunt? Dat zou echt te mooi geweest zijn (Gilbert Vanoppen - bron: onbekend - 27/09/1982)!
"Schandalige leiding"
"Indien we de kansen benutten, winnen we hier vlot," zegde een eerder gelaten Antwerptrainer na het gelijkspel van zijn ploeg op Rocourt. "Alle omstandigheden in acht genomen, ben ik tevreden over de prestatie van mijn jongens. Met wat meer agressiviteit had het beslist beter geweest. Schandelijk vond ik daarentegen de prestatie van de wedstrijdleider." Ook Patje Ipermans trad zijn trainer bij: "Ofwel fluit hij niet. Ofwel is het strafschop," aldus de Bosuilmiddenvelder. "Ik werd niet net buiten, maar meters in het strafschopgebied omver geduwd. Gelukkig kwam er toch een doelpunt uit de vrijschop voort (Gilbert Vanoppen - bron: onbekend - 27/09/1982)."
|
