Een potje slappe koffie
ROCOURT - Verleden jaar omtrent hetzelfde tijdstip stevende RFC Luik recht op een Europese ereplaats af. Thans vergaat het de Marijntjes in competitieverband veel minder goed. De bunker brokkelt stilaan maar zeker af. Er was in het begin van het seizoen pech mee gemoeid, maar er komt, na bijna zeven seizoenen, ook een beetje sleet op de autoriteit van trainer Waseige. Er heerst onenigheid binnen de spelersgroep, die niet zolang geleden nog als voorbeeld gold van eendracht. "Indien wij buiten bereik van SK Beveren en KSV Waregem willen blijven zullen wij er moeten voor vechten", had Waseige zich verleden week laten ontvallen. Insiders beweren dat Munaron en de Sart de woorden van hun trainer verkeerd interpreteerden en met mekaar in de clinch gingen.
Het werd dus uitkijken naar de reactie van RFC Luik op minder dan een week van haar terugmatch tegen KSC Lokeren in de halve finale van de Beker. Het begon alleszins goed voor de thuisploeg. Niet alle toeschouwers hadden de gelegenheid gekregen hun plaats in te nemen, toen Nijskens zichzelf lanceerde en raak trof. Het antwoord volgde hij het ingaan van het tweede kwartier: dubbelpass tussen Frans van Rooij en Hans-Peter Lehnhoff. De Nederlander versloeg Munaron met een botsende bal: 1-1 De koffie tijdens de rust was straffer dan die welke erna werd opgediend. R Antwerp FC was wel iets beter in de combinatie, maar slaagde er niet in Munaron en zijn inspiratie missende ploegmaats echt te bedreigen.
Het bleef bij een paar corners, een staanderscherend schot van Frans van Rooij en wat gehakketak in de middencirkel (Alain Ronsse - bron: onbekend - 21/04/1990).
|
