Eksters fladderden Bosuilen verloren
Deurne - Zij die nog twijfelden, weten het nu. Newcastle is een absolute topclub. In Engeland werd dat de voorbije vijf wedstrijden door de Keegan-clan al gedemonstreerd. Ze deden dat in de vorm van negentien gemaakte doelpunten en een maximum-score van vijftien op vijftien.
Eén minuutje hadden de Magpies slechts nodig om ook het Belgisch publiek van hun voetbalkunnen te overtuigen. Toen legde Lee de eerste bal voorbij Ratko Svilar. Nadien volgden nog vier Engelse voltreffers. R Antwerp FC naar af. De verplaatsing binnen veertien dagen naar het St. James' Park wordt een overbodige trip. De tweede ronde van de UEFA-beker zal dus zonder de Bosuilclub gespeeld worden. De "Eksters" fladderden, de Bosuilen verloren. Even leek het er zelfs op alsof R Antwerp FC een pandoering à la Standard te verwerken zou krijgen. De Rouches verloren vorig seizoen in de beker voor Bekerwinnaars met 0-7 van Arsenal. Zo'n vaart liep het gelukkig niet. Alhoewel, 0-5 telt toch ook behoorlijk door. Het applaus dat Newcastle na de wedstrijd te beurt viel, was niet puur Engels. Tof voetbal gebracht door Newcastle: het leek allemaal zo eenvoudig. De Britten legden geweldig veel beweging en snelheid in hun spel. Geen lange-halen-snel-thuis-gedoe. Wel technisch hoogstaand werk. Bovendien scoorden ze vrij vlot. Vlak na de aftrap al. R Antwerp FC holde vanaf het eerste moment achter de feiten aan. Geen prettige bezigheid, geloof ons.
Ruel Fox, klein zwart ventje dat vooral op de rechterflank actief was, bleek zowat de exponent van het moderne voetbal door Newcastle gebracht. De spits liet Rudi Smidts sterren zien en dropte de bal veelvuldig voor de kooi van Ratko Svilar. Neen, niet stereotiep de hoogte in, maar zoals het hoort: afwisselend over de grond en in de lucht. Zo ook bij het tweede en derde doelpunt van de Engelsen. Eerst kopte Lee zijn persoonlijk bisnummer van de avond binnen. Lee is middenvelder maar heeft een neus voor goals. In competitieverband was hij ook al vijf keer succesvol afwerker. De tweede man die van het leuke werk van Fox profiteerde, was Scott Sellars. Cole had na mistasten van Geert Emmerechts de voorzet van Fox kunnen terugleggen. Sellars knalde vervolgens laag binnen. Peter Beardsley - door zijn aantreden startte Newcastle in de type-opstelling - knalde ook nog in de eerste helft voorlangs. Cole had hem dat in de beginfase al voorgedaan. R Antwerp FC beleefde dus een moeilijk avondje. Goede wil voldoende bij de Bosuilgroep. De opdracht was ook duidelijk. Van achteren uit de bal achter de op één lijn lopende verdediging van Newcastle leggen.
Om dat tactische plannetje uit te voeren, had Urbain Haesaert voor de ploeg gekozen die zaterdagavond in de tweede helft tegen KAA Gent voor spektakel had gezorgd. Zonder de aan de enkel geblesseerde Rudi Taeymans en met Itzacq Zohar in de ploeg. Kansjes kwamen er, scoren deden de rood-witten niet. Kurt Vangompel schoot naast en Srnicek keepte goed op een drietal pogingen van Cisse Severeyns. Ook na de rust bewees de Tsjechische doelman zijn kunnen op pogingen van Cisse Severeyns en Manu Godfroid. Wat de Magieps zo vlot deden, konden de Antwerpjongens niet: scoren. Lee was al onmiddellijk na de rust voor de derde keer juicher van dienst geweest. Invaller Watson legde tien minuten voor gedaan de 0-5 eindscore vast. De zege was compleet. Zelfs zonder dat het kanon van topschutter Cole ook maar één keer had gebulderd (Luk De Ranter - GvA - 14/09/1994).
Europese retrospectieve door Peter
Antwerpen was op de dag van de wedstrijd overspoeld door Engelse fans. Zij zullen zich hun trip naar het vasteland nog lang herinneren als de herintrede in Europa van hun team langs de grote poort. Newcastle, autoriteir leider in de Engelse League, was een klasse te sterk voor een verdienstelijk R Antwerp FC. Al laten de cijfers waarschijnlijk het tegenovergestelde vermoeden, R.A.F.C. speelde niet slecht. Er werd gestreden met een groot hart en met veel overgave, de prestaties van Cisse Severeyns en Manu Godfroid verdienden zelfs het etiket 'erg goed'. De Engelse overmacht was zodanig groot dat er zelfs geen, nochtans verdiend, eerreddend doelpunt kwam.
R Antwerp FC heeft de onhebbelijke gewoonte om in belangrijke Europese thuiswedstrijden al vrij snel een tegentreffer te slikken. Dat gebeurde onder andere tegen 1.FC Köln, Vitosha Sofia en Spartak Moskou. Ook nu was het al vroeg prijs voor de tegenstander. Het had er alle schijn van dat Wim Kiekens in alle drukte rond het terrein vergeten was dat hij de opkomende Lee in de gaten moest houden. Al binnen de minuut werd dat afgestraft. Beresford ging ervandoor op rechts, Lee kopte ongehinderd binnen. De rood-witten schoten wakker. Zowel Kurt Vangompel als Cisse Severeyns kwamen dicht bij de gelijkmaker. Het tikkeltje meeval bleef achterwege. Wim Kiekens stond nog altijd te schuddebollen over zijn dekkingsfout toen Lee in de negende minuut voor een tweede maal de vrijheid kreeg om de 0-2 in te koppen.
Het siert R.A.F.C. dat het ook na die tweede opdoffer nog vol enthousiasme de aanval opzocht. De thuisspelers kregen inderdaad mogelijkheden om dichterbij te komen. Srnicek stopte een poging van de sterke Manu Godfroid. Hij beging vervolgens een strafschoprijpe fout op de doorgebroken Cisse Severeyns. De Pool Wojcik zag er echter geen graten in. Even voor de rust onderstreepte Sellars de Engelse supprematie met een derde treffer, meteen de doodsteek voor de Great Old.
Op naar een totaal overbodige tweede helft dus. Lee zorgde al snel voor een vierde bezoekende roos. R.A.F.C. vond niet meer het vuur dat voor de pauze aanwezig was geweest. Manu Godfroid zag een pegel uit de winkelhaak geweerd. Veel meer kon R.A.F.C. in die tweede periode niet te bieden. Het talrijk opgekomen publiek bleef fair en ondersteunend voor haar favorieten. Tot de laatste seconden werd de Great Old vokaal aangemoedigd, een hart onder de riem voor een ploeg die een 0-5 pandoering krijgt. De Antwerpfans hadden ook begrepen dat Newcastle Utd een maatje te groot was, dat de rood-witten ondanks alles het beste van zichzelf hadden gegeven. Meer kan je als supporter niet verlangen, gestreden voor elke bal en toch ten onder gaan, dat is jammer, maar helaas.
Of de nederlaag veel mentale averij met zich meebrengt, is twijfelachtig. De spelers verklaarden dat er geen kruid gewassen was tegen de Engelse pletwals. In de competitie lopen er geen ploegen rond van wie het niveau maar in de buurt konnt van dat van Newcastle Utd. Dus met frisse moed op weg naar nieuwe Europese deelname en hopen dat het lot milder is (Antwerp Clubblad-3 - 24/09/1994).
|