Eén keer knokken met gedachten bij 'Kurtje'
CHARLEROI - Een achterhoedegevecht tussen twee ploegen die een waslijst aan gewonde spelers konden voorleggen, meer kon het nooit worden in de laatste speeldag op Mambourg. Een enkele Charleroisupporter wilde de illusie ophouden dat de Zebra's via heelwat 'alsen' en 'maren' nog het recht konden afdwingen om deel te nemen aan de Zomerbeker, misschien zelfs goed voor UEFA-cupvoetbal.
Een luchtkasteel, terwijl R Antwerp FC helemaal niets meer had dan de herinnering aan Kurt Vangompel, wiens heengaan diepe sporen naliet. De herinnering aan Kurt maakte dat de Great Old voor het eerst sinds nieuwjaar weer als een blok op het veld verscheen. Uitgerekend één van de naaste vrienden van Kurt Vangompel had een belangrijk aandeel in de beste prestatie van R.A.F.C. in weken. Ronny Van Rethy, afgeschreven door Urbain Haesaert, heropgevist door Ratko Svilar en vervolgens zeven weken buiten strijd met een spierblessure. Hij vocht in zijn allicht laatste wedstrijd voor rood-wit als een leeuw. R.A.F.C. verdiende zonder meer de wedstrijd te winnen, ware het niet dat de afwerking onder niveau bleef.
Het begon al heel vroeg met een voorzet van Cisse Severeyns die door Sammy Greven, nog zo'n kompaan van Kurt Vangompel die hyperactief reageerde, nipt werd overgekopt. Cisse Severeyns, Ronny Van Rethy, Krist Porte, Wim Kiekens, Geert Emmerechts, allemaal hadden ze kansjes om hun team op voorsprong te brengen. De mooiste was een kwartier voor tijd toen 'de Cisse' een terugleggertje van Krist Porte in de voet kreeg. Hij schoot pal op de paal. Zo bleef het doel van Gulyas ongeschonden. Ook maar goed voor de Hongaarse doelman die door zijn supporters tot beste Karolinger van het seizoen werd uitgeroepen. Hij kreeg van afscheidnemende trainer Leekens in de slotminuten nog een applausvervanging bovenop.
De allerzwaarste opdracht van het seizoen wacht de Antwerpspelers morgen nog... Het definitieve afscheid van Kurt Vangompel (Michel Schepers - GvA - 22/05/1995).
|