Royal Antwerp FC ging deze CPO's in mét Andries Ulderink als sportieve patron, maar zonder aanvoerder-voor-de-eeuwigheid Toby Alderweireld. De Great Old spartelde doorheen deze moeilijke sportieve uitdaging. Verloor met Vincent Janssen een tweede aanvoerder, zag een derde aanvoerder geschorst worden en terugkeren als organisator van de defensie. Ging kopje onder, maar rehabiliteerde zich tegen de gedoodverfde kampioen dank zij doelpunten van Michel-Ange Balikwisha en Tjaronn Chery. De clubtopschutter nam ook deze avond tegen de toekomstige (?) kampioen de honneurs waar bij de wedstrijdleiding. Maar,... eerst nog de aanvoerder-in-sportieve-outfit gepast uitvlaggen. Temidden van een vuurzee aan rood-witte vaandeltjes, de reuze-tifo met beklijvende foto's van drie seizoenen in rood-wit shirt, de erehaag, voorzitter Paul Gheysens, bondscoach Roberto Martinez en Antwerps waarnemend Burgervader Koen Kennis, werd Toby gehuldigd voor diens grote verdienste voor het Antwerpse voetbal en in het bijzonder voor de oudste club van 't land.
De aftrap was voor de bezoekers. Tjaronn Chery & co waren met de beste voornemens behept om de sportieve plicht te vervullen, maar werden al spoedig koud gepakt. Bij de eerste noemenswaardige counter werd de lokale defensie aan flarden gelopen en kon Fuseini al na amper zes minuten de bezoekers de bal binnen prikken. Was dit doelpunt wel geldig nadat de bal eerder over de zijlijn was geweest? Wat volgde was een kat-en-muis spel waarbij Fuseini de voorsprong verdubbelde en Ivanovic de score in de slotfase van de eerste periode via de stip nog verhoogde. Ondertussen had Mohamed Bayo tot twee maal toe de (verdiende) tegentreffer nogal opzichtig gemist. Wedstrijd gespeeld bij de rust.
Team Andries Ulderink stuurde onmiddellijk na de kampwissel Kobe Corbanie en Jaïro Riedewald tussen de lijnen in de hoop nog een woordje te kunnen meepraten. Defensief werd het een stuk stabieler, al leken de bezoekers, ruim vocaal gesteund door de achterban, vooral tevreden met de tussenstand. Een keer nog wisten ze vernietigend uit te halen. Invaller David kopte de hoekschop van Vanhoutte staalhard tegen de touwen van Senne Lammens, die slechts enkele keren gesolliciteerd was. Hij had lange weken gearbeid en gewroet in de fysiokamer en de gym. Zo'n vijf minuten voor het einde van de officiële speeltijd ging het volume nog crescendo bij de (allerlaatste ?) intrede op het eigen terrein van aanvoerder Toby Alderweireld.
De negentig en een fractie minuten extra tijd voorbij, namen de fans afscheid van hun aanvoerder-voor-de-eeuwigheid. Woorden schieten tekort om de verdienste van Toby Alderweireld voor de Great Old te omschrijven. Hij bracht de beker, de landstitel en de Super Cup naar Deurne-Noord en weldra rolde inderdaad voor het eerst de Champions League Hymne doorheen de tot de nok gevulde Bosuil. Wij waren en zijn sprakeloos! Duizendmaal bedankt! Toby Alderweireld en de club bouwen aan een nieuwe toekomst. De historische Twee maakte ondertussen plaats voor een nieuw op te richten bouwwerk. Toby Alderweireld heeft vanaf morgen tijd voor zijn gezin en familie en wie weet...het Antwerpse voetbal?? |