Club had monsterscore kunnen realiseren, Bosuilen stonden ook dicht bij gelijkspel...
Brugge - Zoals dat vorig seizoen zo vaak het geval was, bracht Club Brugge tegen een zogeheten 'sterke' tegenstander ook weer een 'sterke' prestatie voor het voetlicht. Een verrichting die in een voor de Bosuilen ontluisterende monsterscore had kunnen uitmonden, indien de Brugse kansen wat nauwkeuriger waren afgewerkt. Toch kon Club al bij al niet mopperen, want uiteindelijk kwam R Antwerp FC nog... bijzonder dicht bij een gelijkspel. Wat dan weer voor blauw-zwart een blamage geweest zou zijn.
Bij het ingaan van het laatste kwartier zag het er inderdaad niet zo best uit voor de landskampioenen die slechts één doelpunt hadden kunnen puren uit ruim een uur veldoverwicht en op zijn minst tien doelrijpe kansen. R Antwerp FC liep niet echt slecht te voetballen, maar was veel te weinig in de buurt van Danny Verlinden komen opduiken. De bezoeker leek maximaal profijt te zullen trekken uit de steeds duidelijker merkbare vermoeidheid in de Brugse gelederen, maar moest bij enkele schaarse gelegenheden toch ondervinden dat het ex-Lierse doelman Verlinden menens is met zijn ambities om zich een vaste stek in de keurgroep van Guy Thys te verwerven.
De zuiverste gelegenheid kreeg Mario Krohm voor de voet. De Westduitser, op de bank begonnen en na een uur ingebracht voor de weer erg potige Quaranta, had zich goed vrijgedraaid van Staelens. Hij pakte uit met een scherpe schuiver naar de eerste paal. Met een schitterende reflex borstelde Verlinden het leer nog uit de benedenhoek. Eerder had hij ook al met een schitterende kattensprong een vrije trap van Lehnhoff uit de winkelhaak weggezweefd. Het waren de twee belangrijkste wapenfeiten van Verlinden die daarmee nogmaals onderstreepte dat hij zijn uniek record (nu al veertien competitiewedstrijden na elkaar ongeslagen nadat hij zich een laatste keer moest omdraaien in maart van vorig jaar op Lierse - red.) werkelijk op ongenaakbare hoogte wil brengen.
Mario Krohm en Hans-Peter Lehnhoff koelden hun woede in elk geval allebei met een gebaar van ontgoocheling op de Olympiagrasmat. De beide Antwerpse Westduitsers begrepen later nog beter dat Verlinden met die twee reddingen de volle buit en meteen de virtuele leidersplaats voor zijn blauw-zwarte maats had beveiligd. Wat niet kon uitblijven, gebeurde tien minuten voor affluiten, zij het dat zowel ref Schelings als zijn tweede secondant Demoustier even door een vlaag van blindheid werden bevangen. Crève mocht inderdaad vanuit een schreeuwende buitenspelpositie op rechts doorgaan en de bal ideaal voor Farina klaarleggen. Ondanks een ultieme tussenkomst van Wim De Coninck, plaatste de Australiër zijn vierde competitietreffer millimeterjuist tussen de Antwerpportier en Geert Emmerechts in de netten.
Vital de Grote
Daarmee geschiedde gerechtigheid. Farina had al een drietal keer slechts van een haartje het doel gemist en daarmee alle verdere onzekerheid over de uitslag weggenomen. Ook Vanderelst, in een erg goeie dag maar te gecrispeerd bij het besluiten en de door rugpijn geplaagde Ceulemans hadden de klus al kunnen klaren. Altijd zat er wel een Antwerps been of hoofd in de weg. Dat was ook het geval toen Borkelmans (zonder meer de Brugse uitblinker met zijn ongeëvenaarde actieradius op de linkerflank !) in de slotminuten voor een derde Brugs doelpunt leek te zorgen nadat Booij de paal had getroffen. Hij moest het dus doen zonder de kroon op een schitterend werkstuk, dat hij al na minder dan vijf minuten spelen had ingezet.
Het was inderdaad de Limburger, vorig seizoen aanbrenger van de vier Brugse doelpunten op de Bosuil, die met een uitgemeten overwaaiende voorzet naar het hoofd van Verspaille meteen voor vuurwerk in Olympia had gezorgd. Jammer toch dat Guy Thys vooral op zijn rechterflank momenteel in dringende spelersnood zit (Luc Verweirder - bron: onbekend - 17/09/1990)...
|