Manke benen en slechte berekeningen
Beveren - Voetbal speel je best met fitte mensen. Dat is zaterdag nog maar eens bewezen. Het mag achteraf dan wel makkelijk praten zijn, we vergissen ons wellicht niet dat een niet gekwetste Geert Emmerechts nooit de hoekschop zou toegestaan hebben die de uiteindelijke doodsteek voorafging. Dat er voordien al enige onzekerheid in de bezoekende defensie waar te nemen was, zal ook wel met de manke toestand van Geert te maken gehad hebben.
Licht gekwetst vertrokken, bezeerde de voorstopper zich opnieuw aan de pijnlijke knie, zette half hinkend verder en verzwikte na de rust op de koop toe zijn enkel. Nogmaals pikkelen en vragende ogen in de richting van de bank.
Toch zou het wat al te makkelijk zijn om het falen van R Antwerp FC enkel aan die kwetsuur te wijten. De rood-witten creëerden de eerste helft de beste kansen. Ralf Geilenkirchen verkwanselde een enig mooie collectieve aanval. Raph. Quaranta kopte een vrijschop van Frans van Rooij onmogelijk naast. Wim Kiekens mikte eveneens verkeerd als hij door dezelfde Nederlander vrijgespeeld werd. Nadien liep Raph. Quaranta nog eens onder een inswinger van Patrick Schrooten door, zodat trainer Pauwels uiteindelijk het gelijk nog aan zijn kant had, toen hij stelde dat de eerste Antwerpbal tussen de palen, meteen goed was voor een doelpunt.
Dat kwam er in de tweede helft, na een afgeweerde hoekschop, toen Hans-Peter Lehnhoff keihard voortrok en Nico Claesen met het hoofd de juiste reflex had. De thuisploeg was na de rust nochtans gevaarlijker voor de dag gekomen. Eerder waren de acties beperkt gebleven tot een te hoog gemikt schot van Van Britsom en een poging van Kusto na vrijschop geneutraliseerd door Ratko Svilar. De inswingers van de Pool leverden na rust telkens gevaar op. De Antwerpdoelman moest voorts toezien hoe een vrijschop van Van der Heyden op de dwarslat ketste. De gelijkmaker liet niet op zich wachten. R.A.F.C. had trouwens wat gas teruggenomen. Herreman bediende Van der Heyden, spurtte door en was ter plekke om de voorzet van de op rechts aangespeelde Van Vossen binnen te schieten.
Vlak nadien stond Herreman achteraan nog eens op de goede plaats, toen hij een gevaarlijk gelifte voorzet van Frans van Rooij met het hoofd kon ontzetten. Het tweede doelpunt van de Waaslanders volgde uit hoekschop. De bal belandde via Van Kessel bij Van der Heyden die Wim Kiekens op het verkeerde been zette. Hij bediende Van Ankeren onder Ratko Svilar door en de spits aarzelde niet. De Nederlander kreeg na slecht ontzetten van Wim Kiekens nog een kans voor de voeten, toen stond de Antwerpportier op de juiste plek. De bezoekers zetten toen een noodoffensief in. Wilde de Antwerpkapitein iets duidelijk maken door zich achterin te gaan opstellen? H.-P. Lehnhoff draaide niettemin een hoekschop bijna rechtstreeks in doel.
Er vielen ook gaten. Een hongerige Van Vossen kon uiteindelijk, na eigenlijk een te persoonlijke actie, Carette toch nog op rechts bereiken en diens voorzet in een derde doelpunt ombuigen (Henk Verleyen - GvA - 20/11/1989).
Retrospectieve door de ogen van Bob
Met 15 op 18 uit de negen voorgaande wedstrijden, leek er voor de Great Old tijdens de verplaatsing naar (KSK) Beveren niets mis te kunnen lopen. De Antwerpinsiders wisten wel beter. De rood-witten voelden zich op de smalle Freethiel-grasmat nooit in hun sas. Verschillende rood-witte spelers zaten bovendien met Europese tegenstander Vfb Stuttgart in het achterhoofd en dus was de totale Antwerp off-day niet eens abnormaal te noemen. Bovendien speelde een felgemotiveerd KSK Beveren de beste wedstrijd van het seizoen.
Bij de rust mochten de rood-witten van geluk spreken dat de Waaslanders nog niet tot scoren gekomen waren. Acht minuten na rust knikte Nico Claesen de ideale voorzet van Hans-Peter Lehnhoff in en kwam de Great Old desondanks in een mooie uitgangspositie terecht. Een bewonderenswaardig KSK Beveren sloeg echter keihard terug. Na doelpunten van Herreman (65') en Van Ankeren (74') hing R.A.F.C. in de touwen (2-1). Tijdens de slotminuten nam de Great-Old risico's, kwam nog dicht bij een gevleide 2-2, maar de lokalen counterden en Van Vossen maakte er niet onverdiend 3-1 van. De tweede competitienederlaag op rij kwam hard aan bij de Antwerpaanhang (Antwerp Clubblad-09 - 20/01/1990).
|